پدر بودن نيز همچون مادر بودن، پديده اي دلپذير و تجربه اي بي همتا در زندگي است. در واقع مي توان گفت که داشتن نوزادي از گوشت و خون خود در آغوش، در زمره گواراترين و بي نظيرترين احساسات انساني است. اگرچه طبيعت ابزار لازم و اصلي مراقبت از کودکان را در اختيار جنس ماده قرار داده، اما در جوامع انساني، پدران نيز به واسطه تغيير نقش ها و همچنين وجود مناسبات و عواطفي عميق تر نسبت به جوامع جانوري، به نوبه خود مسئول تربيت و مراقبت از کودکان هستند و در اين راه، از لذايذ آن نيز بهره مند مي گردند. البته مسئوليت پدران از منظري ديگر که همانا حمايت از همسرانشان در اجراي صحيح مراقبت از کودکان است نيز قابل بررسي مي باشد. محدوده زماني اين وظيفه، از هنگام اطلاع از ...
بازم هم
